حسرت همیشگی...

یه تنها که برای پر کردن تنهایی اینجا میاد

حسرت همیشگی...

یه تنها که برای پر کردن تنهایی اینجا میاد

کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش
را از نگاهش می توان خواند
کاش برای حرف زدن
نیازی به صحبت کردن نداشتیم
کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود
کاش قلبها در چهره بود
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد
دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست
سکوتی را که یک نفر بفهمد
بهتر از هزار فریادی است که هیچ کس نفهمد
سکوتی که سرشار از ناگفته هاست
ناگفته هایی که گفتنش یک درد و نگفتنش هزاران درد دارد
دنیا را ببین

نظرات 2 + ارسال نظر
انا کارنینا چهارشنبه 24 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 08:38 ب.ظ http://www.anacarnina.blogsky.com/

یعنی میشود دوباره به آن روزها برگردیم ؟ کاش میشد.

اول این که ممنون از نظرت
منم امیدوارم حداقل پاکی اون روزا از بین نره حالا که بر نمیگرده

نینا احمدی چهارشنبه 24 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 08:47 ب.ظ http://100dollar.persianblog.ir/post/87

2.222222203981.84413783978کسب درامد از سایتهای معتبر خارجی " 100% پرداختی" بهتر از آنباکس

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد